Wytworzenie szyny okluzyjnej (kapy)

Szyna okluzyjna (kapa) jest produkowana z hipoalergicznej masy, biorąc pod uwagę niezbędną przyszłą pozycję medyczną i ciśnienie, a także wymaganą sztywność i montaż konstrukcji. Podczas produkcji szyny okluzyjnej uwzględniają się cechy indywidualne, stopień patologicznego umiejscowienia zębów i sposoby poprawy stanu.

Aby wyprodukować szynę okluzyjną, potrzebna jest szczegółowa diagnoza jamy ustnej, w tym tomografia komputerowa, zdjęcie rentgenowskie, zdjęcie panoramiczne, znajomość faktycznego stanu mięśni, ich zdolności do poruszania się i komunikacji aparatu żuchwowego, stosują także monitor do badania fizjologicznie poprawnego zgryzu. Koniecznie robi się odcisk szczęki, według którego techniki w laboratorium na komputerze, przy użyciu specjalnych obliczeń, modelują przyszłą konstrukcję ortopedyczną. Oczywiście dla każdego indywidualnego przypadku tworzona jest indywidualna konstrukcja, która uwzględnia wszystkie niezbędne czynniki, które zależą od czasu trwania i planu leczenia, a także sposób zamocowania kapy. Podczas produkowania kap dokłada się wszelkich starań, aby uniknąć podrażnienia błon śluzowych lub uszkodzenia szkliwa i ułatwić codzienną higienę. Produkowanie szyny okluzyjnej (kapy) ma na celu korektę i leczenie, które będzie trwało pewien okres, aby wypełnić swoją funkcję. Kiedy okres jej noszenia wygasa, kapa (jeśli jest nieusuwalna) usuwa się przez specjalistę, albo pacjenta (jeśli jest ruchoma).

Produkcja i instalacja szyny okluzyjnej odbywa się etapami. Najpierw przeprowadza się ogólna i szczegółowa diagnoza jamy ustnej i kości żuchwy pacjenta. Po tym kapa wytwarza się w laboratorium. I pod koniec szyna stosuje się według przeznaczenia i ją zakłada pacjent do noszenia. Im cięższa patologia zgryzu, tym dłuższe jest leczenie i odwrotnie. Poza tym mniej niż cztery miesiące szyna się nie uzna. Ponieważ konstrukcja nie jest tania, żeby stosować ją tylko kilka razy i rezultat nie pojawi się w ciągu jednego dnia. Instalacja kapy jest łatwą i bezbolesną procedurą. Podczas noszenia konstrukcji mięśnie szczęk stopniowo zmieniają swoją pozycję pod jej wpływem. Dopiero po tej korekcie możliwe jest pełne leczenie ortodontyczne lub odbudowa zębów.