Osteopatia jest metodą leczenia celem której jest zidentyfikowanie i usunięcie ograniczeń dotyczących mobilności w różnych częściach organizmu, jego tkankach i organach. Te ograniczenia mogą doprowadzić nieprawidłowego funkcjonowania organizmu, a w przypadku przedłużenia ich istnienia oni mogą spowodować nieodwracalne zmiany.
Rozważać osteopatie w stomatologii do niedawna było rzeczą niewłaściwą, ale rozszerzenie wiedzy o okluzji, stosunku szczęk, zgryzu i międzyzębodołowej wysokości w stomatologii zmusiło każdego dentystę zastanowić się nad wpływem protetyki (protez) na stan organizmu w ogóle. Dla tego wśród współczesnych stomatologów osteopatia zyskuje coraz więcej zainteresowania jako nowa metoda zapobiegania i leczenia, dla której jest charakterystycznie rozważać ciało jak całościowy i spójny system. Faktorem dodatkowym. Który sprzyjał rozwoju osteopatii stomatologicznej, stało zwiększenie komplikacji po leczeniu, które na pierwszy rzut oka, wydawało się poprawne. Głównym objawem takich komplikacji jest bolesne dysfunkcja stawu skroniowo-dolnoszczękowego.
Wcześniej, ból głowy, zawroty głowy, szumy i nieodłączne ucha, ból szyi i pleców, ból twarzy się nie wiązał z komplikacjami po leczeniu stomatologicznym, ponieważ on mógł nastąpić kilka miesięcy później po leczeniu u stomatologa. Jednak w ostatnich latach, dzięki wzrostu popularności osteopatycznej metody w diagnostyce, a także rozwoju funkcjonalnych metod badania w stomatologii, ten fakt staje się widoczny.
Posturologia jest jednym z najważniejszych pojęć w osteopatii i przedstawia sobą doktrynę o pionowej postawie ludzkiego ciała i sposobów jego utrzymania. Stawy skroniowo-dolnoszczękowe, które są jednymi z czujników posturalnych, wpływają na równowagę posturalną i wywołują jej zmiany. Z tego powodu dysfunkcje skroniowo-dolnoszczękowych stawów albo zaburzenia zgryzu, mają wpływ na funkcjonowanie szczęki w całości. Istnieją testy posturalne celem których jest określenie typu dysfunkcji i odnalezienie miejsca wyniknięcia problemu. Najczęściej takich miejsc jest kilka.
Leczenie z udziałem osteopaty zwiększa efektywność leczenia ortodontycznego. Pozwala ono przeprowadzić wstępne przygotowania do leczenia ortodontycznego i dalsze wsparcie leczenia alo tylko towarzyszącą korektę. W przypadku towarzyszącej korekty wizyta do osteopaty odbywa się pewnego czasu po manipulacjach ortodontycznych (fiksacji szelek, zamiany łuków). Pozwoli to maksymalnie skutecznie usunąć negatywne napięcie, które może być spowodowane interwencją ortodontyczną. Osteopatia w stomatologii rozszerza granicy rozumienia wielu problemów i pomaga efektywnie ich rozwiązywać, co w swoją kolej, czyni życie pacjenta bardziej komfortowym.